Mijn laatste blog

Wat is dat nu, de laatste, stop je nu met bloggen? Nee zeker niet, de afgelopen jaren heb ik via mijn blogs een inkijk proberen te geven aan het wonen en werken in een woonzorgcentrum. Ik heb geprobeerd dilemma’s te delen en gehoor te geven aan vragen die er leven in onze maatschappij.
Maar vooral heb ik proberen te laten zien dat het werken in een woonzorgcentrum - vanuit welke functie dan ook - mooi, waardevol en eigenlijk het beste is wat me is overkomen, ik gun dit iedereen!

Wel ga ik per 1 juli veranderen van werkgever en dat betekent dat ik niet meer werkzaam zal zijn bij Markenheem, maar bloggen blijf ik doen. Ik blijf ook werken in een woonzorgcentrum, want zoals ik al aangaf is dit de beste werkplek die er te vinden is.

Maar wat is nu zo mooi aan het werken in een woonzorgcentrum, nou dat ga ik je vertellen. Stel je eens voor dat je elke dag bij iemand thuis mag komen, je wordt ontvangen met een glimlach, je bent samen met de koffie en de lunch en als je jezelf een dag niet goed voelt, is er altijd iemand in de buurt die dit ziet en aandacht voor je heeft. Ik heb het hier niet alleen over mijn collega’s maar vooral over onze bewoners. Door hen is het werk zo mooi, mensen met een bagage aan geschiedenis die alles al mee hebben gemaakt, samen help je elkaar om de dag zo prettig mogelijk te laten verlopen.

Is het dan altijd feest? Nee hoor we delen geluk maar ook zeker verdriet, maar dit is toch ook het leven, niet alles loopt altijd zoals je dit wilt, alleen als je het samen doet is het toch net wat makkelijker. Zo denk ik nu ook weer terug aan mijn ontmoeting met een bewoner die in coronatijd overleed, ik heb in deze tijd de mooiste ontmoeting van mijn leven gehad, we waren op elkaar teruggeworpen en hebben samen geprobeerd lief en leed te delen. In deze periode soms iets meer leed dan ons lief was, maar de momenten van humor en geluk hebben ons er doorheen gesleept.

Ik wil dan ook mijn laatste blog voor Markenheem afsluiten door mijn waardering en trots uit te spreken aan mijn collega’s in De Bleijke. Elke dag zijn jullie samen met de bewoners bezig om de dag nog net wat fijner te maken, niet omdat het moet maar omdat jullie dit doen vanuit de overtuiging dat dit zo hoort. Als ik ouder word en later onverhoopt begeleiding nodig ga hebben dan klop ik als eerste bij jullie aan, wat jullie elke dag presteren is letterlijk met geen pen te beschrijven!

Ook wil ik Markenheem en specifiek Inge bedanken, zij heeft mij geholpen mijn teksten te doorzoeken op fouten en was altijd bereid om mee te denken.

Collega’s het ga jullie goed, blijf werken vanuit Positieve Gezondheid, want hierin schuilt jullie kracht!