Blog: verpleeghuis? Nee!

In Nederland hebben we de gewoonte om alles zo concreet mogelijk te benoemen en in alle woorden die verbinding hebben met elkaar, door te trekken.

Zo wordt er in Nederland gewerkt met indicaties voor wijkverpleging, verzorgingshuiszorg en verpleeghuiszorg. Het gevolg hiervan is dat je dus richting het verpleeghuis gaat voor verpleeghuiszorg, je hier dus verpleegd wordt en we met verpleegkundigen werken. Op zich niks mis met duidelijke vaktermen, alleen als dit zorgt voor een stigma, hoe gaan we hier dan mee om?

Zo ook bij mij in het woonzorgcentrum, buitenstaanders hebben een beeld van bewoners die volledig verpleegd worden en nieuwe bewoners zijn bang dat ze hun eigen regie verliezen. En omdat het een verpleeghuis is, ga je hier dus ook echt niet wonen, want dan sta je buiten de maatschappij.
Laat deze gedachte nu volledig de plank mis slaan, alle stigma’s die er door de jaren heen zijn ontstaan kunnen we binnen 10 minuten van tafel vegen. Bij ons komen bewoners wonen om veel verschillende redenen, maar in ieder geval niet om verpleegd te worden. Wie een keer bij ons komt kijken en het gesprek aangaat met de bewoners hoort een heel ander verhaal.

Maar waarom veranderen jullie de naam dan niet, hoor ik mensen denken. Laten we dit al lang geleden gedaan hebben, onze bewoners wonen in een woonzorgcentrum, we werken op groepswonen met woonbegeleiders, woonassistenten, want dat is precies wat er bij ons in huis gebeurt. Mensen wonen er, hebben begeleiding en assistentie nodig om zolang als mogelijk zelf de regie te behouden, natuurlijk ondersteunen we bij de ochtendzorg, waar nodig kunnen we verpleegtechnisch handelen, maar dit is niet de kern van ons mooie vak.

Want zijn we dan niet professioneel, werken we niet volgens alle protocollen? Tuurlijk, maar dit is toch wat je minimaal van elke organisatie mag verwachten. Wat wij van belang vinden is dat we weten wie een bewoner is, wat hij/zij nodig heeft om zich prettig te voelen en hoe wij de bewoner kunnen ondersteunen bij het behouden van de eigen regie.

Daarom de oproep aan elke lezer om niet meer mee te werken aan stigma’s, hoor je er één, ga dan het gesprek aan, nodig mensen uit om een kopje koffie te komen doen in onze mooie woonzorgcentra. Maar vooral van belang, laat deze stigma’s ook zelf los.