Blog: de nadagen van corona

We zijn bijna 2 jaar verder, maart 2020 blijft in mijn geheugen gegrift staan en de periode die volgde zal altijd een kras achterlaten bij mij en alle mensen die in deze periode in een verpleeghuis woonden en werkten.

Het deed me ook erg goed dat de evaluatie van de eerste 6 maanden van corona eindelijk duidde wat wij al die tijd al wisten, we zijn over het hoofd gezien en binnen onze huizen heeft zich in die periode veel pijn en verdriet afgespeeld, ook de sluiting van verpleeghuizen was en is omstreden en mag nooit meer voorkomen.
Maar eindelijk komt er licht aan het eind van de tunnel, het o zo gevreesde coronavirus lijkt zich te ontwikkelen tot een virus waarmee we moeten maar ook kunnen leven, langzaam aan worden maatregelen afgebouwd en kunnen we weer terug keren richting het normaal. Wat zou het fijn zijn als ik met dit bericht mijn blog zou kunnen beëindigen, alleen de werkelijkheid is toch echt anders.

Op dit moment lijkt het virus niet meer zo gevaarlijk, alleen is de uitval van medewerkers fors gestegen, quarantaine en isolatiemaatregelen zijn nog steeds aan de orde van de dag en regelmatig werken de overbelaste medewerkers in volledige bescherming hun diensten in het huis van onze bewoners.
Hierdoor zijn wij nog steeds, ook in mijn eigen verpleeghuis, elke dag bezig om diensten te regelen, is het niet binnen mijn eigen teams, dan ondersteunen we andere teams. Elke dag begint weer met het overzicht van openstaande diensten en berichten van collega’s die uitvallen of teams die de basis bezetting niet meer rond krijgen.

Ik snap dat de tekorten in de gehele maatschappij een probleem vormen, alleen hebben wij niet de mogelijkheid om het verpleeghuis voor een paar dagen te sluiten of maar een dag geen medicatie te delen, er is een minimum aan zorg wat we moeten verlenen.

Dus beste mensen heb je ergens wat tijd over, ga gerust even langs het verpleeghuis bij jou in de buurt, bezoek je oude buurvrouw of oom en tante eens wat vaker en stel gerust de vraag of je kunt helpen, onze bewoners zijn al blij met een praatje of een wandeling, dit helpt ons de werkdruk wat te verlagen zodat wij deze marathon ook vol kunnen houden en onze bewoners weer kunnen genieten van hun teruggekregen vrijheden.

Mario van Hees

Teammanager De Bleijke, Markenheem